De Spartaan, Clubmagazine op z'n Spartaans, februari 2021

13 SPARTA ROTTERDAM • CLUBMAGAZINE OP Z’N SPARTAANS • FEBRUARI 2O21 De blessure kwam als een enorme schok voor de doelman, vooral omdat Tim Coremans nog nooit zo’n heftige blessure had meegemaakt: “Ik kon het niet geloven. Ik werd van de training afgedragen omdat ik zelf niet meer kon lopen. De pijn viel in eerste instantie wel mee, maar toen ik bij de fysio op de bank ging liggen, kwam er een pijn opzetten die ik nog nooit had ervaren. Ik wist gelijk dat het niet goed was, want ik kon niet meer opstaan en het kraakte aan alle kanten. Ik was ervan overtuigd dat er iets goed mis was’, aldus Coremans. Coremans moest gelijk geopereerd worden aan zijn knie, zodat hij zo snel mogelijk kon beginnen aan zijn revalidatie. Maar dat ging iets minder snel dan hij had gehoopt: “Ik moest wachten op mijn operatie, omdat er nog te veel vocht in mijn knie zat. Uiteindelijk heeft dat wachten zo’n drie weken geduurd. Daarna was de knie rustig genoeg om geopereerd te worden. Na de operatie heb ik eerst zes weken op krukken gelopen, daarna ging ik langzaam van niets naar lopen en dat uitbouwen.” “Revalideren frustreert. Ook denk ik vaak terug aan de periode voor m’n blessure en ben ik me er meer van bewust hoe bevoorrecht ik in die tijd was. Ik zie elke dag de jongens naar het trainingsveld lopen en dan bedenk je dat je jezelf gezegend mag voelen als je elke dag naar buiten mag gaan, daar ben ik nu wel achter gekomen.” Ondanks de moeite die Coremans heeft om zijn teamgenoten elke dag naar buiten te zien gaan, terwijl hij dat zelf niet mag, kiest hij ervoor om op de club te revalideren. De faciliteiten zijn goed, de fysio’s zijn goed, en wat nog het belangrijkste is, is dat Coremans nog onder de jongens kan zijn. “Ik train dezelfde tijd als de jongens ‘s ochtends. Je ziet elkaar nog wel en dat vind ik erg prettig. Je blijft uiteindelijk toch wel een beetje afgezonderd van de rest, maar op deze manier heb ik dat gevoel toch iets minder. Ook het directe contact met mijn teamgenoten is er nog, absoluut. Ik zit nu ook op de tribunes bij de thuiswedstrijden, dus dat is zeker nog aan de orde. ” Een revalidatie bestaat uit veel oefeningen, heel veel oefeningen. De één net iets leuker dan de ander. Maar er is een oefening waar Tim Coremans direct een enorme lach van op zijn gezicht krijgt: ballen vangen. “Dat is uiteindelijk toch waar je het voor doet, daar moeten we weer naartoe werken. En dat blijft het leukste om te doen. Het is absoluut het grootste gemis.”