21 / 36
SPARTA ROTTERDAM KAMPIOEN!
21
Daarmee werd uiteraard
gewezen op Adri van Tiggelen,
trotse drager van de bijnaam
De Spijker. In een kort dienst-
verband van twee weken had
hij ervoor gezorgd dat Sparta
promoveerde. Na de eerste
wedstrijd in de nacompetitie,
die tegen Helmond Sport met
0-1 verloren ging, werd Mike
Snoei ontslagen. Op donder-
dag zei Adri na een nachtje
nadenken (‘ik had toch weinig
te verliezen in die situatie en
ik ben en blijf Spartaan’) ja
tegen het verzoek om (weer)
als leider voor de groep te
gaan staan. Twee weken later
waren we na vijf overwin-
ningen in vijf wedstrijden
gepromoveerd. Wat heeft Adri
gedaan? Hij is er vrij nuchter
onder: ‘Ach, toen ik de job
aannam ben ik eerst eens
gaan praten, allereerst met de
assistent David Nascimento.
Die had tenslotte de meeste
inside informatie over hoe
de verhoudingen in de groep
lagen. Op basis daarvan heb ik
wat dingen omgezet met iets
meer nadruk op een verdedi-
gend middenveld. Ik vond dat
de balans niet goed was met
drie aanvallers (Koevermans,
Mustapha en Bouaouzan) en
dan Ricky van den Bergh er
achter. Daar werd Ricky het
In de nacht van 9 juni 2005 werd er een banier
opgehangen tegen het hoofdgebouw. Het was rood en
toonde een grote spijker. Eromheen stond de tekst
‘Sparta bedankt De Spijker’.
kwam. Zo kan het in voetbal
omdraaien. Er vliegen wat
ballen in en er is direct weer
geloof. Je komt in een flow
en die hield aan met twee
zeges thuis, op De Graafschap
en Zwolle. In die laatste
wedstrijd was het inbrengen
van Ricky beslissend, want
die scoorde drie keer na rust.
Helmond hielp ons door veel
gelijk te spelen. In de laatste
wedstrijd mochten we alleen
niet verliezen. Toen die verre
bal een kwartier na rust
door Frank Broers helemaal
verkeerd werd beoordeeld,
waardoor we achter kwamen,
dacht ik wel zoiets van: ‘Het
zal toch niet’. Maar met een
acrobatische actie maakte
Mustapha gelijk. In de
blessuretijd liep Bouaouzan
hard door de verlaten
Helmondse defensie om alle
feestremmen los te gooien,
1-2. Het feest kon beginnen.’
Zo werd Adri van Tiggelen
opgenomen in de Spartaanse
historie. Natuurlijk had hij al
een mooi verleden in Spangen,
waar hij in 1978 zijn carrière
in het betaalde voetbal begon.
Na een reis via Groningen, An-
derlecht en PSV was hij weer
in Rotterdam teruggekomen.
Het ‘weer’ tussen haakjes in
de eerste regels van dit verhaal
is dan ook meer dan terecht.
Al twee keer eerder had Adri
een smeekbede van Sparta
geaccepteerd om als inte-
rim-trainer op te treden na het
ontslag van de hoofdtrainer,
beide keren in samenwerking
met Dolf Roks. In het voorjaar
1997 namen zij het voor de
laatste zeven wedstrijden over
van Joop Brand die uit eigen
beweging vertrok om later
bij Vitesse te gaan werken, in
december 1998 vervingen zij
Hans van der Zee voor korte
tijd. Na zijn promotie-act van
2005 mocht hij uiteraard
blijven. Hij werd trainer van
het tweede elftal, dat hij direct
kampioen maakten, en was
tegelijk toegevoegd assis-
tent-trainer. Die laatste taak
gaf hij weer op na het vertrek
van Vloet: “Ik had geen goed
gevoel bij de aanstelling van
Aandewiel en bleef liever bij
het tweede. Toen Booy het in
datzelfde seizoen overnam,
slachtoffer van, want hij ver-
dween uit de basisopstelling.
Maar daar is hij uitstekend
mee omgegaan. Verder heb
ik nog wat met individuele
spelers gesproken. Ik had wel-
geteld twee dagen voordat we
de tweede partij tegen Zwolle
uit moesten spelen, dus veel
meer kon ik ook niet doen.
En in die wedstrijd hadden
we flink wat geluk. Na 8
minuten bracht Koef ons
aan de leiding, een goal
die een extra impuls aan
het zelfvertrouwen gaf. Al
werd het na ruim een half
uur nog gelijk, in de tweede
helft waren we ouderwets
heer en meester. Goals van
weer Koevermans in de 55e
minuut en twee maal Riga in
de laatste 20 minuten gaven
de score een mooi aanzien.
En in Doetinchem vier dagen
later ging het op dezelfde
manier. We gingen gelijk
op tot Davy de Fauw ineens
doel trof met een schot van
20 meter. We overheersten
ineens en na een half uur
was het 0-2 door Riga. Pas
in het laatste kwartier werd
het spannend. Na de 1-2 sloeg
de huiver toe, waaraan pas
in de laatste minuut na de
derde goal van Koef een einde
ben ik wel weer bij het eerste
betrokken. Ook bij Adelaar
ben ik als assistent blijven
zitten, maar toen die in april
2010 werd weggestuurd, werd
ik ook direct mee ontslagen.
Waarom dat precies is gebeurd
is me nooit duidelijk gemaakt
overigens,’ zegt hij met spijt en
verbazing in zijn stem. ‘De Mos
was al vastgelegd voor de laat-
ste wedstrijden. Die paniekre-
actie, met alle afkoopsommen
erbij, heeft Sparta een hoop
geld gekost en het heeft toen
niet geholpen. Ik heb nog en-
kele jaren als scout voor Sparta
rondgekeken, maar daar ben
ik ook mee gestopt, omdat
ik het niet meer zinvol vond.
Er waren te weinig financiële
mogelijkheden om de spelers
te halen die we bekeken, dus
ik vond het tijdverspilling
worden. Het niveau waarop we
bezig waren was ook te laag
naar mijn zin.’
Adri heeft veel respect voor de
manier waarop Alex Pastoor
te werk is gegaan: ‘Eindelijk
ben ik niet meer de enige
heilige die Sparta heeft doen
promoveren. Ik hoefde maar
twee weken mijn best te doen,
hij heeft er een jaar hard
voor moeten werken. Het is
mooi dat we nu al weten dat
Sparta volgend jaar weer op
het hoogste niveau speelt, er
is nu ruim de tijd om eens
goed rond te kijken wat we
kunnen halen. Want dat
er versterkingen nodig zijn
voor de eredivisie lijkt me
duidelijk. In elke linie mag
er wel iemand bij, zeker een
linksback en een veel scorende
spits lijken mij zeer gewenst.
Gelukkig komt er ook een
hoop geld beschikbaar door
televisiedeals en inkomsten
uit de sponsoring. Ik ga er wel
van uit dat er goed met dat
geld wordt omgegaan, maar
dat vertrouw ik Pastoor wel
toe. Hij heeft de aankopen van
het afgelopen seizoen toch
ook prima geselecteerd en hij
heeft een goed plan. Ook in
de bestuurlijke leiding is het
rustig, dus ik voorzie weer een
prima toekomst.’
ADRI VAN TIGGELEN,
DE REDDER VAN 2005